ဒါ ကျွန်တော် တို့ ခွေး မဟုတ် ဘူး

ဒါ ကျွန်တော် တို့ ခွေး မဟုတ် ဘူး

“ဂျန်ဂျန် က ရေချိုး ဖို့ လို နေ ပြီ ၊ သူ့ အမွှေး နဲ့ ညစ် ပတ် တဲ့ လက် တွေ ကို သူ ကြည့် နေ တယ်” လို့ မေမေ က ပြော ပါ သည်။

“ဒါပေမဲ့ ဒီ ကောင် က သိပ် ကြီး နေ ပြီ။ သူ့ ရေ ချိုး ကန် နဲ့ မဆန့် တော့ ဘူး မေမေ” လို့ ထူးထူး က ပြန်ပြော လိုက် ပါ သည်။ 

“ပြီး ရင် သူက ရေချိုး ပြီး တာ နဲ့ တပြိုင် နက် ထွက် ပြေး တော့ တာ ပဲ။”

ဒါ ဆို မေမေ တို့ သူ့ ကို တိရိစ္ဆာန် အလှ ပြင် တဲ့ နေရာ ကို ခေါ် သွား မယ် လေ။ သူတို့ ကို အမွှေး လဲ ညှပ် ပေး ခိုင်း မယ်။ 

သူ့ အမွှေး တွေ က ရှည် လွန်း နေ ပြီ။ 

သူ ဘယ် သွား လို့ သွား နေ မှန်း တောင် မမြင် ရ လောက် ဘူး။

မေမေ နှင့် ထူးထူး တို့ ဂျန်ဂျန် ကို တိရိစ္ဆာန် အလှ ပြင် တဲ့ နေရာ သို့ ခေါ် လာ ပါ သည်။ 

နေ့လည် ကျ လာ ခေါ် လို့ ဆိုင် က ပြော လိုက် ပါ သည်။ 

ဒါနဲ့ ထူးထူး က ဂျန်ဂျန် ကို ခေါင်း ပုတ် ပြီး ထား ခဲ့ ပါ သည်။ 

ဆိုင် က လူ က ဂျန်ဂျန် ကို ခေါ် သွား ပြီး ရေ ချိုး ပေး ပါ သည်။ 

ထို့ နောက် သူ့ ကို လေ မှုတ် စက် အကြီး ကြီး ပါ တဲ့ လှောင် အိမ် ထဲ တွင် ထည့် ထား ပါ သည်။

ဂျန်ဂျန် အမွှေး ခြောက် သွား သော အခါ ထို လူ က သူ့ အမွှေး များ ကို ညှပ် ပေး ပါ သည်။ 

သူက ဂျန်ဂျန် အမွှေး တော်တော် များများ ကို ညှပ် ပစ် ပါ သည်။ 

ထို့ နောက် ထို လူ က ဂျန်ဂျန် အား တခြား လှောင် အိမ် တွင် ထည့် ထား ပါ သည်။ 

ဂျန်ဂျန် လည်း ပင်ပန်း သွား ပြီ ဖြစ် ၍ အိပ် သွား ပါ သည်။

မေမေ နှင့် ထူး ထူး တို့ နေ့လည် ကျ ပြန် လာ ကြ ပါ သည်။ 

“ကျွန်တော် တို့ ခွေး ကို ပြန် လာ ယူ တာ ပါ ခင်ဗျာ” လို့ ထူးထူး က ပြော လိုက် ပါ သည်။

 “သူ့ နာမည် ဘယ်သူ လဲ” ဟု ထို အမျိုး သမီး က မေး ပါ သည်။

 “ဂျန်ဂျန် လို့ ခေါ် ပါ တယ် ၊ သူ က အရမ်း ကြီး တဲ့ ခွေး လေ” လို့ ထူးထူး က ပြန် ဖြေ ပါ သည်။

ထို အန်တီ ကြီး က ခွေး အိမ် တွေ ဆီ ကို လျှောက် သွား ပြီး ဒီ မှာ ဂျန်ဂျန် လို့ ပြော ပါ သည်။ 

အနက် ရောင် ခွေး အကြီး ကြီး တကောင် ထ လာ သည်။

“ဟင် ဒါ ကျွန်တော် တို့ ခွေး မဟုတ် ဘူး” လို့ ထူးထူး က ပြော လိုက် ပါ သည်။

“မဟုတ် ဘူး လား။ ဒါဆို ရင် တော့ အန်တီ ကို ကူ ရှာ ပါ အုန်း ကွာ။”

သူတို့ ခွေး အိမ် တွေ ကို လျှောက် ကြည့် ကြ သည်။ 

တချို့ ခွေး များ က ကြီး big dogs ပြီး တချို့ ခွေး များ က သေး little dogs ပါ သည်။ 

တချို့ ခွေး များ က အိပ် ချင် ပြီး လှုပ် တောင် မလှုပ် ပါ။ သို့ ပေမဲ့ သူတို့ ဂျန်ဂျန် ကို မတွေ့ ကြ ပါ။

နောက်ဆုံး ခွေး အိမ် ထဲ ၌ အပြောက် များ နှင့် ခွေး တကောင် ရှိ ပါ သည်။

 “ဒါ လည်း ကျွန်တော် တို့ ခွေး မဟုတ် ဘူး။ ဂျန်ဂျန် မှာ အစက် အပြောက် တွေ spots မရှိ ဘူး။”

“သား ခွေး က တနေ ရာရာ မှာ ရှိ ပါ မယ်” လို့ အန်တီ ကြီး က ပြော ပါသည်။ “ငါ တို့ သူ့ ကို မ ပျောက် ပါ ဘူး။”

“ကျွန်တော် တို့ လုပ် လို့ ရ တာ ရှိ တယ်” လို့ ထူး ထူး က ပြော လိုက် ပါ သည်။

“ဂျန်ဂျန် က လမ်း လျှောက် ရ တာ ကြိုက် တယ်။ ဂျန်ဂျန် ကို လမ်း လျှောက် ဖို့ ခေါ် ရ အောင်။”

“ဟုတ်တယ်” လို့ မေမေ က လည်း ထောက် ခံ ပါ သည်။

“သူက မေမေ တို့ က လမ်း လျှောက် မယ် ပြော တာ နဲ့ ဟောင် ပြီး ပြေး လာ တော့ တာ။”

ထူး ထူး က ခွေး အိမ် တွေ ဘက် ပြေး လာ ပြီး “ဂျန်ဂျန် ရေ လမ်း လျှောက် မယ်” လို့ အော် ခေါ် လိုက် ပါ သည်။

“ဝုတ်၊” “ဝုတ်” လို့ ခွေး တကောင် ဟောင် ပါ သည်။

“ဂျန်ဂျန် အသံ နဲ့ တူတယ်” လို့ ထူး ထူး က ပြော လိုက် သည်။

“သူ ဟို နား မှာ နေ မှာ၊ ဒါပေ မဲ့ သူနဲ့ လဲ မတူ ဘူး။ အဲ့ ခွေး က ပိန် လွန်း တယ်။”

မေမေ က ရယ် ပါ သည်။

“အဲ့ဒါ ဂျန်ဂျန် လေ သား ရဲ့။ မမှတ် မိ ဘူးလား။ မေမေ တို့ သူ့ ကို အမွှေး hair တွေ ညှပ် ခိုင်း ထား ခဲ့ တာ လေ။”

ထူးထူး လဲ ရယ် မိ ပါ သည်။ 

“သူက အခု ဂျန်ဂျန် နဲ့ မတူ တော့ ဘူး။ ဒါ ကြောင့် သား တို့ သူ့ ကို မသိ တော့ တာ။”

big ကြီး သော

little သေး သော

spots အစက် အပြောက် များ